Langzaam naar de top
In het Bergherbos kun je on-Nederlands wandelen. Dat is te danken aan de voorlaatste ijstijd. Het stuwende landijs van toen heeft gezorgd voor het mooie heuvellandschap nu. Het trekt veel wandelaars en fietsers. Voor wandelaars is er keuze uit meerdere kortere en langere routes. De 5 kilometer lange Zeddammerbos-route is er één van. Zoals de naam al suggereert begint de wandeling bij het plaatsje Zeddam.
Deze gemarkeerde wandeling gaat de Hettenheuvel op. Met zijn 93 meter is dit de hoogste heuvel van het Bergherbos. Maar voordat het stijgen begint, voert de wandeling door een glooiend akkerlandschap. In de verte steken de wieken van een molen nog net boven één van de heuveltoppen uit. De mulle zandweg waar ik over wandel wordt begeleid door brede en rijk begroeide bermen.
Het Bergherbos is tegenwoordig in bezit van Natuurmonumenten. Deze natuurorganisatie heeft ook de wandeling uitgezet die ik momenteel loop.
Na een tijdje wandelen begint het bos. Het uitzicht is hiermee verdwenen, maar het lichte stijgen van het wandelpad blijft. Zo wandel ik langzaam maar gestaag hoger de Hettenheuvel op. Ik blijk niet de enige “beklimmer” van de heuvel te zijn. Een hardloper haalt mij in behoorlijk tempo in, en even later zie ik over het ATB-pad twee mountainbikers heuvelopwaarts fietsen.
En dan begint halverwege de wandeling zoals verwacht de afdaling. Over smalle bospaden zet ik de wandeling voort en ongeveer twee kilometer later verlaat ik het bos weer, vlakbij het start- en eindpunt, net buiten Zeddam. Op mijn GPS zie ik dan dat het overwonnen hoogteverschil 61 meter is. Een “klim” van gemiddeld slechts zo’n 2 procent dus… Toch on-Nederlands!
