Fietsers en wandelaars moeten even aan de kant wanneer de bewoners van landhuis Het Jagershuis over de één kilometer lange rechte oprijlaan aan komen rijden. Zij wonen midden in het Wehlse Bos. Het bos is nog steeds particulier bezit, maar wandelaars en fietsers zijn er welkom.
Mogelijkheden
De 9,5 kilometer lange gemarkeerde wandelroute door het Wehlse Bos kent meerdere startmogelijkheden. Zo kun je de wandeling beginnen bij Pannenkoekenhuis De Zon, waar je na of voor de wandeling terecht kunt voor bijvoorbeeld een pannenkoek en/of een drankje. Vanaf de parkeerplaats brengt een gemarkeerde aanlooproute je netjes naar de hoofdroute.
Een andere mogelijkheid is de parkeerplaats aan het begin van de oprijlaan naar landhuis Het Jagershuis. Via de mooie oprijlaan is het dan nog maar een klein stukje wandelen naar de hoofdroute.
En zelf koos ik voor de derde mogelijkheid: aan de rand van Wehl, bij het Hagelkruis.
Hagelkruis
Al meer dan driehonderd jaar doet hij al zijn werk: het Hagelkruis aan de rand van Wehl. Tegenwoordig een rijksmonument – maar in 1723 hier opgericht om boze geesten af te weren en zo gewassen te beschermen tegen de hagel. En misschien dan ook wel een veilige plek om de auto achter te laten voor de wandeling Wehlse Bos…
Groot Byvoorde
Over een smal, halfverhard fietspad wandel ik het bos in. Nog ouder dan het Hagelkruis is boerderij Groot Byvoorde waar ik langsloop. Er wordt hard gewerkt aan de oude hoeve. Maar een grondige renovatiebeurt mag ook wel als je uit de vijftiende eeuw komt.
Burgemeester Moorman
Over het Burgemeester Moorman Voetpad gaat het dieper het bos in. Ik passeer een jonge rode beuk, die volgens het bordje herinnert aan de Wehlse oud-burgemeester Moorman. Hij werd hier in 1940 getroffen door een beroerte. De dag erop overleed hij aan de gevolgen ervan, in landhuis Het Jagershuis, even verderop in het bos.
Jagershuis
Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe toplaag van het pad. Een kleine trekker – net niet te breed voor het fiets- en wandelpad – stort langzaam rijdend zijn lading over het pad uit. Over het vernieuwde deel kom ik aan bij de oprijlaan naar het landhuis.
Bijna een kilometer lang is de kaarsrechte, met statige hoge beuken omzoomde oprijlaan. Aan het einde landhuis Het Jagershuis. In het winter-halfjaar diende het lang als jagersverblijf. In de andere helft van het jaar was het een mooi zomerverblijf voor de landgoed-eigenaar.
Vrienden
Het 360 hectare grote bos is nog steeds voor tachtig procent particulier bezit. En er wordt veel gewandeld en gefietst door het mooie Wehlse Bos. Het bos heeft duidelijk vele vrienden. Maar wellicht de belangrijkste hebben zich verenigd in de Stichting Vrienden van het Wehlse Bos. Iedere zaterdagochtend zijn ze hier actief, om te helpen het bos te onderhouden.
Keltische boomkalender
Een ander initiatief van de Vrienden van het Wehlse Bos is het Karakterbos. Bloeiperioden van bomen waren voor de oude Kelten basis om je in te delen naar karakter. In het Karakterbos vind je de 21 bomen die overeenkomen met de 21 mensentypen – volgens de Keltische boomkalender. Hier kun je dus even op zoek naar jezelf.
Afwisseling
Ik wandel verder over de Dassenboomse Allee. Een rechte zandweg, waar fietsers hun eigen strook hebben. Kleine akkers in het bos zorgen voor afwisseling in het wandellandschap.
We slaan een bospad in, dat zich tussen fraaie beuken met frisgroene bladeren door slingert. Het is mooi in het voorjaarsbos.
Galgenbult
Het gaat langs een kleine verhoging in het bos. ‘Galgenbult’, verduidelijkt een bord. Of hier daadwerkelijk executies hebben plaatsgevonden is niet duidelijk, maar blijkbaar was men er wel klaar voor.
Amfibieën
Vrolijker is de amfibieënpoel. Ook deze is gerealiseerd door de Vrienden van het Wehlse Bos. Het was een langverwachte wens van ze, lees ik op de website. Men hoopt dat de kamsalamander zich er ook vestigt. Of deze er al voorkomt weet ik niet, maar kikkers hebben de poel duidelijk hoorbaar gevonden.
Voorjaarszon
Ik laat de kikkers achter me en wandel verder door het afwisselende bos. Het gaat over een smal wandelpad langs de bosrand. Look-zonder-look geniet hier – net als ik – van de voorjaarszon. In het weiland ernaast hebben honderden paardenbloemen hun gele hoofdje boven het gras uitgestoken.
Stopplaats
Tegenwoordig raast de trein door naar het volgende station, maar in vroeger tijden wilde de machinist hier best even halt houden. Alleen nog een bord herinnert aan deze stopplaats, die tot 1925 in gebruik was.
Stilliwald
Ik passeer het tweede landhuis van het Wehlse Bos. Als in 1825 de twee neven jonkheer Lodewijk van Nispen en jonkheer Jan Antoon van Nispen de Wehlse heide kopen, bouwen ze er ieder hun eigen onderkomen. Landhuis Stilliwald, waar ik nu langsloop, werd het verblijf van Lodewijk van Nispen.
Plakslag
De wandelroute steekt de Beekseweg over en duikt natuurgebied Plakslag in. Hier is Natuurmonumenten de eigenaar. Volgens deze organisatie een kleine parel in het landschap van de Oude IJssel – en bovendien een strategische stapsteen in de ecologische verbinding tussen Bergherbos en de Veluwe.
Kamperen
Ik laat de Plakslag weer achter me. En wandel verder langs weilanden waar koeien tevreden buiten staan, langs bosranden waar de lijsterbes voorzichtig begint te bloeien en langs camping De Dassenboom waar je midden in de natuur kunt kamperen.
Dan komt de amfibieënpoel opnieuw in zicht en daarmee ook de laatste kilometer van deze fraaie en afwisselende wandeling door het Wehlse Bos.
Bekijk alle foto’s van deze wandeling
