De dag na de tweedaagse staking wordt ook in Lintelo de post weer bezorgd. De postbode rijdt behendig zijn oranje bestelauto achteruit de oprit in, deponeert de post in de brievenbus en rijdt door naar het volgende adres, waar het ritueel zich herhaalt. Ik constateer dat ik met mijn wandeltempo even snel vooruit kom als de postbode.
Groene voetstappen
Maar nadat ik de dorpsgrens passeer staan de woningen verder uit elkaar en verdwijnt de postbode spoedig uit zicht. Ik volg nog even de verharde weg en sla dan af de onverharde Hengeveldweg in. Ik wandel tussen twee rijen bijna kale eikenbomen door. Aan weerskanten heb ik uitzicht over lege weilanden. Bordjes met een groene voetstap erop geven de vier kilometer lange wandelroute aan.
Spoorlijn
In de verte snelt de trein voorbij. Het nog geen tweehonderd inwoners tellende plaatsje Lintelo ligt aan de spoorlijn tussen Aalten en Varsseveld. Tot 1938 stopte de trein hier nog.
Het is net vier uur geweest en het daglicht begint op deze novembermiddag alweer af te nemen, als ik even later langs de spoorlijn wandel. De zandweg waarover ik loop lijkt weinig gebruikt. En zwerm vogels vliegt over en landt op een weiland in de verte.
Spitsuur
Vlak voor de spoorwegovergang slaat de wandelroute af. Ik wandel weer richting de bebouwing van Lintelo. Bij het verenigingsgebouw lijkt het spitsuur. Groepen mensen vertrekken en anderen komen aan. Ik beëindig hier mijn wandelrondje en vertrek weer richting huis.