Een ronde om de kerk
De grote Sint-Werenfriduskerk is het opvallende middelpunt van het dorpje Zieuwent. Deze neogotische kerk wordt ook de “kathedraal van de Achterhoek” genoemd. Heel toepasselijk begin ik mijn wandeling over de Zieuwentse kerkepaden bij deze kerk.
Hier in Zieuwent zijn veel kerkepaden weer in ere hersteld, door de vrijwilligers van de Stichting Kerkepaden. De twaalf kilometer lange wandeling van vandaag gaat voornamelijk over deze gerestaureerde smalle paadjes. Veel kerkepaden gaan over privéterrein. Aan het begin van het pad maakt een bordje, met daarop ook enkele gedragsregels, dit vaak duidelijk. Al snel verlaat ik via een kerkepad het tweeduizend inwoners tellende dorpje. Ik passeer een Mariakapelletje. Het is na de oorlog door onderduikers aan de bewoners van het dorp geschonken.
Even later wandel ik over een smal paadje tussen bomen door. Volgens de routegids is dit pad al honderden jaren als doorgang in gebruik.
Halverwege de route wordt gewerkt aan het onderhoud van de paden. Enkele mannen, vrijwilligers van de Stichting Kerkepaden, snoeien takken die over het pad groeien. Een collega van hen pleegt onderhoud aan één van de vijvers die de stichting langs de paden heeft aangelegd.
De kerkpaden, met mooie namen als Otterpad, Hazenpad en Schoolpad, voeren door het halfopen landschap rond Zieuwent. Meestal tussen weilanden en akkers door. Vaak is de hoge kerktoren van de “kathedraal van de Achterhoek” in de verte zichtbaar, als een houvast van deze wandeling.
