Eens rustten hier de kooplieden, onderweg tussen Duitsland en ons land. Nu rusten hier fietsers en wandelaars. Ook is de twee eeuwen oude herberg Het Wapen van Heeckeren startpunt van de Niet Gedacht Route. Een 5,6 kilometer lange gemarkeerde wandeling door de Kruisbergse Bossen.
Klein Enghuizen
Ik laat de herberg achter me en volg de oude hessenweg. Het gaat over landgoed Klein Enghuizen. Nog steeds is het landgoed particulier bezit. En wandelaars en fietsers zijn er welkom, laat de huidige eigenaar weten.
Omzoomd door hoge bomen en struiken is het aangenaam wandelen over de smalle en licht slingerende hessenweg. Met geregeld een mooi doorzichtje op een boerderij of weiland.
Jachtpalen
Ik steek de Hummelose beek over, lees een waarschuwing voor een “agressieve buizerd” (overigens niet gezien of gehoord) en zie dat de bessen van de lijsterbes al mooi rood zijn gekleurd. Een tjiftjaf roept zijn naam en in de verte zingt een zanglijster zijn lied.
Twee jachtpalen markeren de grens van het voormalige jachtgebied. In de 19e eeuw werd hiermee het jachtrecht aangegeven. Gejaagd wordt er niet meer, maar op landgoed Klein Enghuizen zijn meerdere originele jachtpalen nog bewaard gebleven.
Breukinkheide
“Welkom op Breukinkheide”, begroet een bord langs het bospad mij. Aan het bos is het verder niet te zien, maar vanaf hier is Geldersch Landschap blijkbaar de beheerder van het bos.
Ik wandel langs een van de stuifduinen, die kenmerkend zijn voor dit gebied. Zo’n 10.000 jaar geleden zijn deze ontstaan. De laatste ijstijd had ons toen net verlaten. Er was nog weinig begroeiing en de wind had vrij spel op de zanderige bodem. Zo ontstonden zogeheten rivierduinen. De enkele meters hoge en met bos begroeide heuvel waar ik langs loop, is het overblijfsel uit deze tijd.
Houtskool
De Niet Gedacht Route is een echte boswandeling. Bredere en smallere bospaden wisselen elkaar af. Ook het bos kent gelukkig de nodige afwisseling. Loofbomen, naaldbomen, struiken en planten in allerlei soorten en maten kom ik onderweg tegen.
Kolenweg
Ook de naam van de Kolenweg kun je letterlijk nemen. De ijzerwinning langs de Oude IJssel had grote behoefte aan brandstof. Hier in het bos werd hout verbrand tot houtskool en via de Kolenweg naar de fabrieken vervoerd. Die hadden een grote behoefte aan brandstof voor de ijzersmelterijen.
Hoog riet
Ik ben weer aan de rand van het bos aangekomen. De route slaat af en gaat het veld in. Het gaat over een smal voetpad tussen struiken en varens door. Verderop is het blijkbaar natter: het pad is hier omgeven door hoog riet.
Dan komen karakteristieke luiken van het Wapen van Heeckeren weer in zicht. En hiermee het einde van een fraaie boswandeling.
Bekijk alle foto’s van deze wandeling
