Laarzenpad Needse Achterveld vol afwisseling
De kleur geel wijst mij de weg als ik begin aan het nieuwe Laarzenpad Needse Achterveld. Dit is niet alleen de kleur van de paaltjes die de route markeren, maar ook van de honderden bloeiende boterbloemen die ik om me heen zie. Ik ben hier één van de eerste wandelaars, want het negen kilometer lange pad is pas eind mei officieel geopend.
Het Needse Achterveld is nog een relatief oorspronkelijk gebied. Doordat het er altijd te nat was, is het nooit omgevormd tot landbouwgrond. De laatste jaren is eigenaar Staatsbosbeheer druk bezig flora en fauna hier nieuwe kansen te geven. De tijd wordt er teruggedraaid: omliggende landbouwgronden zijn opgekocht en teruggegeven aan de natuur. De wandelroute is tot stand gekomen door samenwerking tussen ondermeer Staatsbosbeheer en de IVN-afdeling Oost-Achterhoek.
Het nieuw aangelegde wandelpad slingert tussen de bomen door. Bloeiende braamstruiken vergezellen mij op deze zonnige voorjaarsdag. Een smal pad vindt zijn weg tussen statige eikenbomen door. In de verte een grasstrook met een gele waas van bloeiende boterbloemen erboven. Een infopaneel markeert de Hoge Haar. Ik lees dat de verhoging door verstuiving in de laatste ijstijd is ontstaan.
Hoewel de naam Laarzenpad Needse Achterveld anders doet vermoeden, gaat het tweede gedeelte van de wandeling niet door dit gebied. Maar daarom zijn de laatste kilometers niet minder aantrekkelijk of afwisselend. Eén van die mooie plekken waar ik langs kom is het Tesselinkven.
De wandelroute volgt nu een tijdje rustige asfaltweggetjes. De kerktoren van Rietmolen, die in de verte boven de akkers en graslanden uitsteekt is een tijd mijn richtpunt. Bermen vol wit bloeiend fluitenkruid vergezellen me.
Na de oversteek van de Schipbeek laat de route het asfalt weer achter zich. De laatste kilometers staan in het teken van deze beek, die sloom door het landschap slingert.
