Een landgoed zonder landhuis
De textielbaron die in 1930 het Landgoed Mentink stichtte is in zijn opzet geslaagd: het landgoed is niet uiteen gevallen. Hij wilde dat altijd één familie alle vijf boerderijen van het landgoed zou pachten, om versnippering te voorkomen. Sinds 1975 is Natuurmonumenten die ene familie.
Over het landgoed loopt nu een vijf kilometer lange wandelroute. Paaltjes met daarop het teken van Natuurmonumenten wijzen de wandelaar de weg. De wandelroute voert over smalle wandelpaadjes en statige bomenlanen, door stroken bos, langs akkers en weilanden. Landgoed Mentink biedt de wandelaar veel variatie.
Ook de vijf boerderijen zijn nog steeds op Mentink te vinden, maar een landhuis ontbreekt. Deze is er ook nooit gebouwd. Een derde van het landgoed is in gebruik als boerenland. Maar eigenaar Natuurmonumenten stelt wel eisen aan de pachters. Op een groot deel wordt biologisch geteeld en alle boeren hebben de plicht stroken langs de bosranden te laten verwilderen.
Ik wandel langs een open, rommelige plek. Het gesnoeide hout ligt als houtwal langs de kant. Natuurmonumenten creëert dit soort plekken hier bewust. Nieuwe begroeiing krijgt zo een kans. In de houtwal voelen veel verschillene soorten dieren zich thuis.
Op de oever van een poel tegenover het beheerkantoor van Natuurmonumenten staat een bescheiden beeld. De plaquette op de sokkel vertelt dat het kunstwerk ter nagedachtenis is aan de Nederlandse bioloog Victor Westhoff. Op de sokkel verder de woorden: “Hij observeert, Hij beschreef de natuur, In al haar verscheidenheid, Telkens weer, Hij volgt de natuur.”
