Een prachtige wandeling door het buitengebied van het dorpje Diepenveen bij Deventer. De wandeling Keizersrande & De Haere gaat over maar liefst drie oude landgoederen, door de uiterwaarden van de IJssel en over rustige weggetjes. En deze 16-kilometer Roots-wandeling heeft ook nog eens een hoog percentage onverharde weg.
Nieuw Rande
Een parkeerplaats met de tot de verbeelding sprekende naam Toeristisch Overstappunt Nieuw Rande is vertrekpunt van de wandeling. Op het informatiepaneel zie ik dat hier meer wandelingen starten. Kortere gemarkeerde rondwandelingen over het landgoed Keizersrande. Een goed idee voor een andere keer, vandaag loop ik de 16 kilometer lange Roots-wandeling Keizersrande & De Haere.
Uiterwaarden
Mijn gps-app stuurt me meteen de IJsseldijk over en de uiterwaarden in. Ik volg een onverhard weggetje door het gras. Het weiland naast het pad is in bezit genomen door honderden ganzen. In de verte hangt een torenvalk stil in de lucht. Er achter is nog net het water van de IJssel in zicht.
Ruimte voor de rivier
De uiterwaarden Keizerswaarden en Stobbenwaarden zijn nog niet zo lang geleden toegevoegd aan het uitgestrekte landgoed Keizersrande. In het kader van het landelijke project ‘Ruimte voor de rivier’ zijn hier nieuwe geulen gegraven. Het rivierwater kan nu bij hoogwater zijn gang gaan, zonder meteen overstromingen te veroorzaken.
Dijkstoelhuisje
Ik verlaat de uiterwaarden en steek de dijk weer over. ‘Dijkstoel van Salland 1st rot’, staat prominent in oude letters geschreven op de gevel van een gebouwtje aan de andere kant van de dijk. Het dijkstoelhuisje, dat omstreeks 1880 hier is neergezet, was lange tijd bergplaats voor gereedschap en ander materiaal van het Waterschap Salland.
Smets Rande
Het gaat verder over landgoed Keizersrande. Een uitgestrekt landgoed waar meerdere buitenplaatsen zijn gebouwd. Ik ben op weg naar Smets Rande, waarvan de eerste steen in 1603 werd gelegd. Van het oorspronkelijke huis is niks meer over. De lange rechte oprijlaan bestaat nog wel. Deze is kort geleden opnieuw aan weerszijden beplant met eiken.
Rustig wandelen
“Toegankelijk voor wandelaars en wielrijders”, zegt een fraai houten bord aan het begin van het Randerpad. Ik heb het landgoed verlaten en wandel verder over een smal asfaltweggetje. Het valt me op hoe rustig wandelen het hier is. Zo dicht bij de Deventer en al zo’n rust net buiten de stad.
Ruststek
Ik wandel langs de Rander Ruststek, ter nagedachtenis aan Jelle Marinus. Dit was zijn dagelijkse stek, hier at hij zijn appel, in gezelschap van zijn hond en zijn paard in de wei, lees ik op een plaquette.
Landgoed De Haere
De route duikt weer het bos in. En het volgende landgoed dient zich aan: Landgoed De Haere. Ook al zo’n oud landgoed. Hoewel het in de 14e eeuw nog een boerenhoeve was.
Over een smal wandelpad nader ik het statige landhuis. Eind 18e eeuw heeft deze zijn huidige uiterlijk gekregen, na een verbouwing door de toenmalige eigenaar: hij wilde het huis geschikt maken voor zijn gezin met 10 kinderen.
Verder
Wie toe is aan een korte wandelpauze kan hier terecht voor een drankje en een hapje. Vooral op het terras is het hier vorstelijk zitten.
Ik laat het landhuis achter me en wandel verder over landgoed De Haere. Het gaat langs een nep-ruïne en een onnauwkeurige zonnewijzer.
Landgoed ‘t Nijendal
Na een kort stukje asfaltweg is het de beurt aan het derde landgoed: ‘t Nijendal. Een landhuis is hier niet meer te vinden, wel passeer ik een oude boerderij, die hier al zo’n driehonderd jaar staat.
Staatsbosbeheer is hier druk bezig het oude parkachtige landschap te herstellen. Over een aantal jaren moet je hier kunnen ervaren hoe grote delen van Nederland er vroeger hebben uitgezien, lees ik op het informatiebord. Nu is het al prachtig wandelen hier, dus ik ben benieuwd hoe veel mooier het nog kan worden.
Bekijk alle foto’s van deze wandeling:
