Wandeling Rondje Hackfort

Een prachtige wandeling door kleinschalig agrarisch landschap, waar de tijd langzamer lijkt te lopen. Het 16 kilometer lange Rondje Hackfort gaat over vaak onverharde paden, langs oude akkers, historische boerderijen en natuurlijk het kasteel Hackfort.

Huis langs de beek

Landgoed Hackfort, waar de met blauwe voetstappen gemarkeerde route voornamelijk door loopt, kent een lange historie. Begonnen als eenvoudig huis langs de beek, is het in de eeuwen uitgegroeid tot een uitgestrekt landgoed met landerijen, boerderijen en een kasteel. In 1981 is het hele landgoed naar Natuurmonumenten over gegaan. Zo zou de oorspronkelijke sfeer Hackfort zo goed mogelijke behouden blijven dachten de laatste eigenaren.

Kasteel Vorden

Station Vorden is startpunt van de wandeling. Op weg naar Hackfort krijg je nog even zicht op het andere kasteel bij Vorden: kasteel Vorden. Maar dat is vandaag niet het doel van de wandeling. Het gaat naar de Baakse Beek, die Vorden en kasteel Hackfort met elkaar verbindt.

Landgoed Hackfort

Waar de bebouwing van Vorden stopt, daar begint Hackfort. Ik wandel over een halfverhard fietspad langs de beek. Ik groet een tegemoet komende fietser, lees dat er aan de overkant een volkstuin te huur is en passeer de Hackfortse molen.

Bolle essen

De wandeling verlaat de beek, slingert tussen akkers en weilanden door en steekt de rondweg over. Een klein stukje verharde weg en dan duikt de route de weilanden in. Ik wandel verder over een mooi, smal wandelpad langs een groene weide. Het is een goed voorbeeld van een es, zo lees ik in de uitleg van Natuurmonumenten. Doordat de akker eeuwenlang met heideplaggen is bemest heeft het duidelijk een iets bolle vorm gekregen.

Veengoot

Zo kom ik aan bij de Veengoot. Een andere Achterhoekse beek die, net als de Baakse Beek, op weg is naar de IJssel. In de jaren dertig van de vorige eeuw zijn deze beken nog uitgediept en gedeeltelijk rechtgetrokken om het water sneller het gebied uit te krijgen. Inmiddels neemt het waterschap juist maatregelen om het water langer vast te kunnen houden.

Hazen

De route volgt even de beek. Het is hier het thuis van de hazen, lees ik op een bord langs de oever van de beek. Daarom wordt de wandelaar, als gast van de haas, vriendelijk gevraagd op de paden te blijven, de eventuele hond aangelijnd te houden en geen afval achter te laten.

Slapende dassen

Ook dassen wonen hier leer ik even later. Vanachter het wildkijkscherm heb je kans ze te zien. Maar ook lees ik dat ze, als nachtdieren, overdag slapen en pas tegen de avondschemering actief worden. Inderdaad zie ik aan het begin van deze middag helaas (maar zoals verwacht) geen rondlopende dassen vanachter het scherm.

Sfeerbehoud

Ik wandel verder over zandwegen en smalle voetpaden – af en toe een stukje verharde weg. Het gaat langs bescheiden akkers en graslanden, langs bomen en struiken, ik passeer een klaphekje, groet een andere wandelaar en luister naar het gemiauw van een buizerd in de lucht. En ik bedenk me hoe mooi het is dat Natuurmonumenten de sfeer van dit kleinschalige landschap behoudt.

Goet te Hacvorde

Zo nader ik langzaam kasteel Hackfort. Het “goet te Hacvorde” werd in de 14de eeuw aangekocht door Jacob van der Welle, die zich daarna Van Hackfort ging noemen. En wat begon als nog “bescheiden” woontoren is in loop der eeuwen uitgegroeid het imposante kasteel waar ik nu langs wandel.

Vergeten groenten

De laatste kilometers van de wandeling gaan met een kleine – maar mooie – omweg terug naar Vorden. Maar eerst nog langs het Hof van Hackfort, de voormalige moestuin van het kasteel. Nu zorgen vrijwilligers ervoor dat “vergeten groenten” niet echt worden vergeten. Wie ze wil proeven kan terecht in de brasserie bij het kasteel. Waar overigens ook hedendaagse cappuccino op de kaart staat.