Het Bruilschepad is een Klompenpad in dubbele betekenis. Je wandelt door boerenland én tientallen klompen wijzen je de weg. Een fraai klompenpad vanuit buurtschap de Bruil bij Ruurlo.
‘n Ibink
Startpunt van het 11 kilometer lange klompenpad is Boter-, Kaas- en Kampeerboerderij ’n Ibink. Hier wijzen klompen je de weg naar de parkeerplaats en kun je voor of na de wandeling terecht in de boerderijwinkel.
Buitengebied
Ik laat de boter- en kaasboerderij achter me en wandel over een smalle, rustige en slingerende weg het buitengebied verder in. En al gauw verlaat de route het asfalt. Het gaat verder over een stille, rechte zandweg.
Een stilte die bij het passeren van een boerderij wordt doorbroken door enthousiast geblaf. ‘Pas op! Waakhond’, waarschuwt een bord. Maar dit hebben de honden zelf al gedaan.
Gevlekte orchis
Even verderop wijst de klompenpaden-app op de gevlekte orchis die zich hier in het voorjaar laat zien. Een zeldzame orchidee die zich thuis voelt op vochtige standplaatsen. Zoals het vochtige graslandje waar ik nu langs loop. Bijzonder – en een reden waarom de plant zo zeldzaam is – is dat de zaden van deze orchis alleen kunnen kiemen als de juiste schimmels in de bodem aanwezig zijn.
Vandaag zie ik het mooie plantje helaas niet. Wel even later de eerste pinksterbloemen. Ook een soort van nattere gebieden. En ook mooi! Of moeten we ze – het is een week voor Pasen en het voorjaar zet steeds eerder in – paasbloemen gaan noemen?
Baakse Beek
Ik stuit op de Baakse Beek en volg deze een tijdje. Ontstaan in de Oost-Achterhoek bij Winterswijk, voert deze het water af richting de IJssel. Het is mooi wandelen over de oever van de Baakse Beek. Twee meerkoeten dobberen op het water, het vroege speenkruid geeft de oever her en der gele accenten.
Van Heeckerenbeek
Het Bruilschepad steekt de Tolhutterweg over en ik zie dat de beek zich splitst. Hier begint de Van Heeckerenbeek. Deze werd in 1967 gegraven als verbinding tussen de Baakse Beek en de Veengoot.
De verbindingsbeek duikt het bos in – en ik volg. Voorjaarszon schijnt door de nog grotendeels kale boomtakken, die links en rechts van het water breed over de beek hangen. En zo een prachtige, groene boog vormen.
Beeckdael
‘Koffie, thee, fris, wc’, rijmt de tekst op het bordje langs het pad. Eronder een pijl richting Camping Dennemaat. Het biedt een fraaie pauzeplek aan passerende wandelaars.
Ook fraai oogt het landhuis Beeckdael, aan de andere kant van de beek. Daar wordt momenteel geen pauze gehouden: aan de overkant wordt hard gewerkt aan onderhoud van de bomen en struiken langs de oprijlaan.
Dansende vlinders
Ik de steek Van Heeckerenbeek voor de tweede maal over. Aan de overzijde nodigt een picknicktafel uit voor een korte pauze in de voorjaarszon. En te genieten van de omgeving. Naast mij dansen twee vlinders over het weiland, van paardenbloem naar paardenbloem. Achter me is een specht luid bezig zijn snavel in een boom te hakken.
Boswachterij Ruurlo
Ik wandel verder, door het bos van Boswachterij Ruurlo. Maar liefst 500 hectare bos en weiden telt dit uitgestrekte natuurgebied, dat ten zuidwesten van Ruurlo is te vinden. Ooit was het onderdeel van het landgoed van Kasteel Ruurlo. Nu is Staatsbosbeheer de beheerder – en kunnen we er allemaal van genieten.
Luiken
Rood met witte en groene rand zijn de luiken van veel boerderijen hier. Het zijn de kleuren van het voormalige landgoed van Huize Ruurlo. Zo wordt de historie van het gebied levend gehouden – en het staat nog mooi ook.
Kraamkamer
‘Welkom in de kraamkamer van de haas’, begroet het bordje langs de kant van de weg. Namens de haas vraagt Staatsbosbeheer daarom op de paden te blijven, honden aan de lijn te houden en geen afval achter te laten. Vanzelfsprekende zaken– en nu ook een toelichting vanuit de haas gezien.
Maar ook is dit gebied de kraamkamer van de hazelworm, vertelt de klompenpaden-app me even later. Deze pootloze hagedis – die weleens voor een kleine slang wordt aangezien – leeft hier verstopt onder lage begroeiing en onder de grond. Maar wie geluk heeft kan een hazelworm tegenkomen, als deze zich op een open plek langs het pad in de zon opwarmt.
Möllenbult
Ooit stond hier een molen, nu staat er een bankje. Ik passeer de Möllenbult, een verhoging in het landschap, waar tot 1833 een graanmolen zijn werk deed. Vanaf 1830 werd hier bos aangeplant, waardoor de molen uit de wind kwam te staan. Men besloot deze dan maar af te breken.
Enkele jaren geleden is het molenplateau nog grondig opgeknapt. Paden zijn opgeknapt, er zijn trappen en hekwerk geplaatst. En bovenop het plateau is een picknicktafel geplaatst, zodat je er nu comfortabel en met mooi uitzicht een wandelpauze kunt houden.
Freule Sophie
Het Bruilschepad laat de Möllenbult weer achter zich en het gaat verder door het bos. Ik passeer het Klimbos Ruurlo en even later het Ruurlose Doolhof. De laatste staat in het Guinness Book of Records genoteerd als het grootste heggendoolhof op aarde. Freule Sophie van Heeckeren liet het labyrint in 1890 aanleggen en het bestaat geheel uit beukhagen.
Kunst
Het doolhof van Freule Sophie is niet ver van waar ze ooit woonde: Kasteel Ruurlo. Eeuwenlang was dit het onderkomen van de adellijke familie Van Heeckeren. Nu is Museum MORE erin gevestigd en biedt het onderdak aan Nederlandse modern-realistische kunst.
(B)ruilboom
Ik laat het kasteel achter me en het is dan ook niet lang meer wandelen naar het eindpunt. Over zandwegen en rustige weggetjes nadert het einde van het Bruilschepad. Een mooi en afwisselend Klompenpad rond buurtschap De Bruil bij Ruurlo.
En bij het eindpunt heeft de buurtvereniging nog een bijzondere bibliotheek neergezet. Deze boeken-ruil-boom of (B)ruilboom is gemaakt van een oude tamme kastanje die hier in de buurt in het bos lag. Nu ontvangt de boom graag nieuwe boeken, die belangstellenden vervolgens kunnen lenen.