Baron van Baer wilde het anders doen. Het lanenstelsel op zijn landgoed Slangenburg moest in de vorm van een trapezium. De 11 kilometer lange Wandelroute Trapezium neemt je mee over deze niet parallel lopende lanen. Maar het gaat ook door de bossen van het landgoed Slangenburg.
Kasteel Slangenburg
Startpunt van de wandeling is kasteel Slangenburg. Hier kan je de auto parkeren en kiezen uit een van de vijf rondwandelingen die eigenaar Staatsbosbeheer heeft uitgezet over het landgoed. De Wandelroute Trapezium is de langste. Als enige loopt deze route ook door het stuk landgoed achter het kasteel.
Sterrenbos
De wandeling trapt af met een mooi slingerend wandelpad door het Sterrenbos. Ik wandel langs hoge beuken en oude eiken. Het rabattenstelsel (geulen en ophogingen om bomen droog te houden) is hier aangelegd in de vorm van een ster. Het is een oud bos inmiddels, maar als je goed kijkt zijn de stervormen nog te zien.
Kaarsrechte lanen
Ik kom uit op de eerste kaarsrechte laan van de wandeling. Aan beide kanten een mooie dubbele rij hoge beuken. De laan is lang. Kijkend tussen de bomen door krijg ik een goed idee van de lengte van het landgoed.
Trapezium
Ik volg de statige laan en kruis een tweede laan. Als je erop let zie je inderdaad dat de hoeken niet precies loodrecht zijn. Ze wijken iets af, zoals bij een trapezium. En dat was dus ook de bedoeling van baron van Baer.
Havezathe
Landgoed Slangenburg heeft een lange historie. De oudste vermelding is van 1354. Er werd toen gesproken van een havezate, een versterkt huis dus.
Pas in de zeventiende eeuw kregen kasteel en landgoed meer hun huidige vorm. Het was Frederik Johan van Baer die het kasteel grondig verbouwde en het lanenstelsel aanlegde. Staatsbosbeheer noemt het trapeziumvormige lanenstelsel van Slangenburg uniek in Europa wat betreft omvang en authenticiteit.
Weer het bos in
Ook de volgende laan is recht en lang en omzoomd met een dubbele rij bomen. Uitlopen doe je die niet, want al na een paar honderd meter gaat het weer het bos in.
Naar de rand
Ik wandel verder over een smal bospad, door het bos van Slangenburg. Ik passeer een kleine open vlakte in het bos, met aan de rand een bescheiden vennetje. Zo wandel ik tussen de bomen door naar de rand van het landgoed.
Kasteellaan
Daar kruis ik de Kasteellaan. Het is de anderhalve kilometer lange kaarsrechte oprijlaan van het kasteel. Tussen de kale beuken aan weerszijden van de smalle weg door is het een mooi doorzicht op de hoofdingang van het kasteel.
Boswerkzaamheden
De route gaat niet rechtstreeks terug naar het kasteel, maar neemt een omweg door het bos. Hier wordt hard gewerkt door Staatsbosbeheer. “Boswerkzaamheden en laanherstel” verklaart het informatiebord. Langs het pad liggen stapels netjes op lengte gezaagde boomstammen.
Familie Passmann
Weer in de buurt van het kasteel passeer ik een kleine ommuurde begraafplaats. Het is de begraafplaats van de familie Passmann. Deze Duitse familie was de laatste particuliere eigenaar van Slangenburg. Na de Tweede Wereldoorlog werden alle Duitse bezittingen verbeurd verklaard en werd de Nederlandse staat eigenaar van landgoed en kasteel.
Achter het kasteel
Ook het deel van de rondwandeling achter het kasteel is een afwisseling van slingerende bospaden en rechte lanen. Halverwege deze lus is de wandeling nog in te korten tot 7,5 kilometer. Maar om de volledige omvang van het landgoed Slangenburg te beleven – of als je gewoon een wat langere wandeling wilt maken – zal je toch de 11 kilometer moeten afmaken. Het is de extra paar kilometers waard.