De 8 kilometer lange wandelroute van Natuurmonumenten door Planken Wambuis is een wandeling door pure en wildrijke natuur. Je wandelt langs heide, stuifzand en door bos. En je hebt kans de ‘Big Five’ van Planken Wambuis tegen te komen: het gebied is rijk aan wilde zwijnen, edelherten, reeën, pony’s en Spaanse runderen.
Landgoed
Planken Wambuis ligt tegen het meer bekende Nationaal Park Hoge Veluwe aan en is tegenwoordig in beheer van Natuurmonumenten.
Dat het gebied ooit onderdeel was van een landgoed is aan het begin van de wandeling nog duidelijke te zien. Ik wandel over een indrukwekkende, door meerdere rijen beuken omzoomde lange rechte laan.
Doorkijkjes
Tussen de beukenrijen door heb ik mooie doorkijkjes op meer open terrein. Natuur in zijn meest pure vorm, zover het oog reikt. Er ligt deze najaarsdag een magische oranje-bruine tint over het veld. Hier en daar staat een solitaire boom.
Af en toe loopt er een smal paadje de natuur in. Bordje wijzen erop dat het veepaadjes zijn, dus niet betreden door tweevoeters.
Wild zwijn
Ik besluit even van de route af te wijken, want zie een bordje Uitkijkpunt. Vanaf een bescheiden heuveltje een weids uitzicht over het gebied. In de verte grazen pony’s en enkele runderen.
Even later slaat de route af en vervolgt langs de rand van het veld waar ik zojuist uitzicht op had. En dan zie ik ook al mijn eerste wilde zwijn. Terwijl ik rustig langswandel word ik scherp in de gaten gehouden door het zwijn.
Drie van de lokale Grote Vijf dus al gezien denk ik en dit al redelijk aan het begin van de route.
Verwonderen
Ik raak kort aan de praat met een met telescoop uitgeruste wild- en vogelspotter. Zelf heeft hij zojuist heel in de verte een zwarte ree zien lopen. We zijn het erover eens dat het hier een prachtig gebied en verwonderen ons over de stilte en de mooie tinten geel, oranje, rood en bruin die de Planken Wambuis deze waterkoude novemberdag toont.
Heide en pony’s
Het heideveld waar ik even later langsloop toont geen kleur meer, maar het uitzicht over het veld is mooi en weids. Een groepje pony’s steekt voor me het pad over en loopt grazend de hei op.
Wildscherm
Voor de tweede keer verlaat ik even de route, want enkele tientallen meters van het pad verwijderd moet een wildscherm staan. Zou ik vandaag dan ook nog herten en reeën te zien krijgen? Een aarden wal schermt het gebied compleet af, dus het blijft spannend tot je door openingen van het scherm kijkt. Aan de andere kant van het scherm krijg ik een prachtig zicht op enkele wilde zwijnen die er ongestoord rondwandelen en in de aarde wroeten.
Oude Hout
Ook het Oude Hout herinnert aan de geschiedenis van Planken Wambuis. In dit voormalige eikenhakbos haalden lang geleden de bewoners van kasteel Rosendael hun brandhout. Nadat de eiken deze functie zo’n eeuw geleden verloren, mochten ze ongestoord groeien. In de toelichting van Natuurmonumenten lees ik dat de wortelstelsels van deze eiken dus eeuwen ouder zijn dan stammen en kruinen.
Dan komt de Oud Reemsterlaan weer in zicht, wat betekent dat er een einde is gekomen aan mijn prachtige acht kilometer lange rondwandeling door natuurgebied Planken Wambuis.