Het laarzenpad na de regenval
Het heeft lang en veel geregend in het land. België kampt met de grootste wateroverlast sinds vijftig jaar en vanuit het zuiden van ons land wordt veel hinder gemeld. Op deze eerste droge dag besluit ik het Laarzenpad Nevelhorstroute bij Didam te lopen. Ga ik het redden zonder laarzen aan?
Het 6,5 kilometer lange Laarzenpad voert langs recreatieplas de Nevelhorst en door het er achter gelegen natuurgebied Greffelkamp. De recreatieplas ligt er op deze novemberdag verlaten bij. In de buurt van de parkeerplaats laten een paar mensen de hond uit. De plas zelf is buiten het zomerseizoen het domein van honderden watervogels. Recreatieplas de Nevelhorst is ontstaan door zandwinning. In 1940 bedacht Seyss-Inquart dat er een snelweg moest komen van Utrecht naar Duitsland. Hier bij Didam vond men het zand voor de aanleg van de latere A12.
Na de waterplas bezoekt de wandeling het natuurgebied de Greffelkamp. Het bos is tegenwoordig in handen van Staatsbosbeheer. Ik wandel langs een tot de rand toe gevulde sloot. De oever is drassig door de recent gevallen regen. In de brochure Nevelhorstroute lees ik dat het tot 1930 normaal was dat grote delen van dit gebied iedere winter onder water stonden. Sinds dat jaar zorgen lange rechte sloten voor de afwatering.
Hier bij Didam, aan de westelijk rand van de Achterhoek, is het landschap open. Als ik uit het bos kom wacht me een weids uitzicht over akkers en weiden. Een rij knotwilgen langs de kant van de weg maken het Hollandse plaatje af.
De wandeling duikt weer het bos van de Greffelkamp in. Ik wandel langs een opnieuw aangelegde beek. In 2003 is de loop van de beek hier door het waterschap hersteld, volgens een kaart uit de achttiende eeuw. En dankzij de goede afwatering heb ik tot nu toe mijn voeten droog weten te houden.
