Een mooie rondwandeling vanaf Kasteel Doornenburg. Je loopt door ruige struinnatuur, door uiterwaarden, langs de dijk en langs een verdwenen fort en buurtschap. De routepijlen van het vernieuwde Wandelnetwerk Arnhem Nijmegen wijzen de weg.
Routenetwerk
Wandelnetwerk Arnhem Nijmegen bestaat uit een groot aantal meestal korte rondjes, die elkaar gedeeltelijk overlappen of op elkaar aansluiten. Ieder rondje heeft zijn eigen kleur routepijlen. Op deze manier is het makkelijk meerdere routes te combineren tot een langere wandeling. Zo heb ik aan de paarse route van 4,9 kilometer een rondje om het kasteel en een lus om voormalig fort Sterrenschans geplakt.

Floris
Kasteel Doornenburg ziet er uit zoals een kasteel er uit hoort te zien: stoere hoektorens, massieve kasteelmuren en een imposante toegangspoort met ophaalbrug. Dat dachten de makers van de jaren zestig serie Floris waarschijnlijk ook. Kasteel Doornenburg werd het decor van de avonturen van Floris en Sindala. Het werd het best bekeken tv-programma van 1969. De iets oudere wandelaars zullen het nog wel kennen (ik wel).

Wederopgebouwd
Was de serie Floris fictie (wel gebaseerd op historische feiten), aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was oorlog en strijd bittere realiteit in en rond Kasteel Doornenburg. Na het mislukken van de Slag om Arnhem is er flink gebombardeerd in de omgeving. Kasteel Doornenburg was een van de doelwitten: want het was ingenomen door het Duitse leger als een hoofdkwartier. Van het kasteel bleef weinig over. In een periode van twintig jaar tijd na de oorlog is het kasteel opnieuw opgebouwd. Het slot is te bezichtigen en aan het kasteelplein is een herberg met terras.

Doornenburg
Nog geen drieduizend inwoners telt het plaatsje Doornenburg. De route doorkruist het in omvang bescheiden centrum van het dorp. Ik wandel langs de supermarkt, de bibliotheek, de naoorlogse kerk en het schuttersgebouw met de fraaie historische naam Gijsbrecht van Aemstel.

Onverhard
Ik laat de bebouwing van Doornenburg achter me en de route duikt een onverharde veldweg in. Rustig wandelen is het nog even niet: medewerkers van Staatsbosbeheer zijn met kettingzagen en bladblazers bezig met beheer. Moet ook gebeuren – en de herrie sterft snel uit naarmate ik verder wandel. Dan wordt het mooi en rustig wandelen hier. Het gaat langs de dijk, door een redelijk ruig gebied.


Struinnatuur
Pas echt ruig wordt het als de route verdergaat door natuurgebied Gelderse Poort. Een ijzeren klaphek geeft toegang – en het pad lijkt op te houden. Het is struingebied: je mag zelf je weg zoeken door deze strook natuur – die wordt beheerd door Staatsbosbeheer.

Ongebaande paden
Het is raadzaam, voordat je het struingebied betreedt, nog even op de routebeschrijving of GPS-track te kijken. Om te zien welke richting je ongeveer op moet. Want routepaaltjes lijken hier niet te zijn. Ook de paden zijn vaag en lijken alle kanten op te gaan. Maar mooi wandelen is het hier wel! Te midden van ongerepte natuur en zonder gebaande paden. Ik zoek mijn weg tussen struiken en graspollen door en ontmoet een van de Gallowayrunderen die hier de boel open houden. Even kijkt hij op voor een foto, om vervolgens onverstoorbaar verder te gaan met het eten van gras.


Sterreschans
Aangekomen bij het einde van het struingebied, besluit ik het kleine rondje rond Sterreschans aan mijn wandeling te knopen. Blauwe pijlen geven de extra lus aan. Fort Sterreschans is de voorloper van het bekende Fort Pannerden, dat iets verderop ligt. Van het fort is niks meer over; alleen de contouren zijn nog iets zichtbaar in het landschap – als je weet waar je op moet letten. Wel duidelijk zichtbaar is het Pannerdensch Kanaal, dat Rijn en Waal verbindt. En dat alleen al maakt het extra lusje de moeite waard.

Verdwenen buurtschap
Er volgt een minder aantrekkelijk stukje van de wandeling. Over het fietspad langs de Pannerdenseweg gaat het weer richting beginpunt. Het is de doorgaande weg tussen Doornenburg en Pannerden. Gelukkig stuurt een paarse pijl me na nog geen kilometer een smalle en rustige zijweg in. Vroeger zou je nu richting buurtschap Burgeu wandelen. Ook dit buurtschap is aan het einde van de Tweede Wereldoorlog zwaar getroffen. Toen men na de oorlog besloot het Pannerdensch Kanaal iets te verleggen, verdween ook wat nog restte van het buurtschap.


Linge
Nu wandel je hier door agrarisch landschap. Hier en daar een boerderij. De uitzichten zijn weids. Ik wandel langs een kale akker waar honderden ganzen zijn neergestreken. Ze doen zich tegoed aan de resten van de maïsstengels die als korte, kale stompjes nog boven de grond uitsteken. Ik steek de Linge over. De honderd kilometer lange rivier door de Betuwe is hier op zijn bestemming aangekomen. Even verderop stroomt het uit in het Pannerdensch Kanaal.

Langs de Dijk
Het laatste gedeelte van de terugweg volgt de dijk langs dit Pannerdensch Kanaal. Je wandelt over een smal pad, dat langs de dijk loopt. Het stromende water blijft verborgen: de uiterwaarde is hier begroeid met bomen en struiken. Maar mooi wandelen is het wel – ingesloten tussen dijk en bosschages.

Mooi en afwisselend
Dan vertelt de routepijl me de dijk op te lopen. Bovenop de dijk zie ik dat we alweer bij Doornenbrug zijn. Het kasteel – begin- en eindpunt van de rondwandeling – is niet ver meer. Ik steek de Linge nogmaals over en kijk terug op een mooie en afwisselende rondwandeling door het buitengebied van Doornenburg.