Het Pannerdensche Waardpad is alweer het vijfde Klompenpad in de gemeente Zevenaar. Vanuit Pannerden maak je kennis met natuurgebied De Groene Rivier, je wandelt over oude dijkjes en door ruige uiterwaarden.
Heen en weer
Heen en weer gaat de veerpont over het Pannerdensch Kanaal. Volgens de website van de veerdienst gebeurt dit ook al eeuwenlang. Door de jaren heen is de boot natuurlijk steeds moderner en groter geworden, maar nog steeds is het een gierpont. Met een lange kabel is de pont bevestigd aan een vast punt in het midden van de rivier. Door schuin op de stroming te gaan liggen brengt deze de boot vanzelf naar de overkant. Tegenwoordig wel bijgestaan door een krachtige dieselmotor.
Boterbloemen
Zelf heb ik de auto zojuist achtergelaten op de bescheiden parkeerplaats aan het einde van de Veerdam. Niet om met de pont het water over te steken, maar om te beginnen aan het 12 kilometer lange klompenpad.
‘Opengesteld voor wandelaars’, laat het bord naast het toegangshek van de zomerdijk geruststellend weten. Een smal wandelpad volgt de kruin van de dijk. Honderden bloeiende boterbloemen begeleiden me. Het geel zover als het oog reikt. Een extra vrolijk begin van het Pannerdensche Waardpad.
Groene Rivier
Twee bankjes bovenop de dijk. Naast elkaar, maar uitkijkend in tegengestelde richtingen. Want naar beide kanten is het uitzicht de moeite waard. Landinwaarts kijk je uit op de ‘Groene Rivier’. Een bijzonder stuk natuur achter de zomerdijk, dat ook dient als overlaat voor de rivier bij hoogwater. Grote grazers als Konikpaarden en Galloway runderen houden er de begroeiing in toom. Zodat het water in tijden van hoogwater vlot kan doorstromen.
Vogels
Het andere bankje geeft een mooi uitzicht over het Pannerdensch Kanaal. ‘De kraan van Nederland’ wordt het ook wel genoemd. Aanvankelijk gegraven als verdedigingslinie, speelt het nu een cruciale rol in de waterverdeling tussen Rijn, Waal en IJssel.
Een Rijnaak vaart traag voorbij, terwijl een snelle plezierboot vanaf de andere kant langs racet. Ik wandel verder over de dijk en geniet van het uitzicht en de vele vogels die zich hier duidelijk thuis voelen.
Konikpaarden
Het smalle wandelpad verlaat de dijk en steekt de uiterwaarde door. Over een veld vol bloeiende smalle weegbree gaat het richting de winterdijk. Ik passeer enkele Konikpaarden, die langs de waterkant staan en liggen.
Gemaal
Het wordt even druk als ik de winterdijk ben opgelopen en verder wandel over het fietspad. Op een zonnige voorjaarsdag als deze is het blijkbaar een populaire fietsroute. Ik wandel langs het Kandia Gemaal, waar de bankjes zijn ingenomen door rustende fietsers.
Het gemaal is het grootste van het Waterschap Rijn en IJssel. Het is gebouwd en wordt onderhouden in samenwerking met het Duitse waterschap. Want de polder die het gemaal droog houdt beslaat beide landen.
Rijnstrangen
Ik verlaat het fietspad en daal het dijkje af naar het klaphek dat toegang geeft tot natuurgebied de Rijnstrangen. Eens behoorde deze plek tot het stroomgebied van de Rijn. Door het ruilen van kavels is het nu een groot aaneengesloten natuurgebied geworden. Van de nieuwe eigenaren – Staatsbosbeheer en Stichting Twickel – mag de natuur hier weer zijn gang gaan.
Gele lissen
Het is prachtig wandelen door de Rijnstrangen. Smalle wandelpaden voeren door kruidenrijke graslanden, tussen struiken en bomen door. Het gaat langs waterplassen en een smalle kreek waarvan de oevers zijn bezet door gele lissen.
Ook ontmoeten drie Klompenpaden hier elkaar. Pannerdensche Waardpad, Kandiapad en Husloapad lopen hier even een stukje gelijk op.
Gezellige drukte
Koffieterras en Camperplaats De Wellinghoeve ligt ongeveer halverwege de route. Een mooie gelegenheid om een korte pauze te houden. Dat laatste moeten meer mensen hebben gedacht: hoewel het hier zeer rustig wandelen is, is het op het terras een gezellige drukte.
Watervogels
Ik wandel verder over de dijk, met uitzicht over de Rijnstrangen. Een ganzenfamilie steekt het fietspad over en in de verte is een torenvalk op muizenjacht. In de berm staat de kaardenbol prachtig in bloei. Ik passeer de Jezuïtenwaai, een populaire plek om vogels te kijken.
Versperring
Dat de sfeer hier niet altijd zo vredig is geweest bewijst de betonnen muur met agressief uitstekende ijzeren punten, waar ik even later langswandel. De tankversperring is hier tijdens de mobilisatie in 1939 gebouwd en heeft – volgens het informatiebord – gelukkig nu alleen nog cultuurhistorische waarde.
Ommetje
Dan verlaat de route weer de dijk, voor een klein ommetje door de uiterwaarde. De pijlen sturen mij over een smal wandelpad door het hoge gras. Dat ook hier vol staat met prachtig bloeiende wilde planten. In de verte een waterplas met erboven scherende zwarte sterns. Dat hoor ik van de fotograaf die zijn telelens op de rondvliegende vogels heeft gericht. Ze broeden hier jaarlijks, hiertoe aangezet door speciaal voor zwarte sterns geplaatste drijvende vlonders. Hierop kunnen ze veilig een nest bouwen.
Extra beleving
Weer op de weg, kun je de Oude Rijn op twee manieren oversteken: via de brug of iets verderop via een trekpont. Uiteraard kiest het Klompenpad voor de extra beleving van het landschap. Trekkend aan een dik touw steek ik dus langzaam maar gestaag de Oude Rijn over.
Natte voeten?
Bijna aan het einde van de route nog een verrassing die – als je de reacties van andere wandelaars op klompenpaden.nl hebt gelezen – eigenlijk geen verrassing is. Het heeft veel geregend afgelopen winter. Ook al is het alweer weken droger, het waterpeil is nog steeds iets hoger dan het vlonderpad dat je over moet. Dat betekent dus natte voeten of omlopen over de Deukerdijk (zoals op de website aangegeven). Of… zoals Daphne op de website schrijft: “het was prachtig weer, dus hup, schoenen uit en door het water”.
Bekijk alle foto’s van deze wandeling
