Eén van de mooiste NS-wandelingen, wordt vaak van de wandeling Veluwezoom gezegd. Vanaf station Dieren wandel je door Nationaal Park Veluwezoom naar station Velp. Over een statige koningsweg, door uitgestrekt heidegebied en een parkachtig voormalig landgoed.
Nationaal Park Veluwezoom
Dieren ligt tegen de Veluwezoom geplakt en vanaf het station is de weg ernaartoe kort. Al snel verlaat ik dus het asfalt en is de wandeling over de Veluwezoom begonnen.
Nationaal Park Veluwezoom telt maar liefst vijfduizend hectare pure natuur. En van de hele Veluwe is dit het meest heuvelachtige gedeelte. Wie deze 15 kilometer lange wandeling wil maken moet hier en daar een klimmetje daarom niet schuwen. Overigens kan de wandeling worden ingekort tot 11 kilometer. Je eindigt dan bij station Rheden in plaats van station Velp.
Reeën
“Heeft u ze al gezien?”, wordt me gevraagd als ik nog maar een paar honderd meter de Veluwezoom op ben gelopen. De vrouw die haar hond uitlaat doelt op de vele reeën die je hier aan de rand van het bos kunt tegenkomen. Als ik haar vertel net aan een wandeling naar Velp te zijn begonnen, is ze ervan overtuigd dat ik wel wat wild zal tegenkomen vandaag.
Mooiste kanten
Helaas laten de reeën zich deze dag niet zien aan mij. Maar verder toont de Veluwezoom zich alleen van zijn mooiste kanten. Geen moment is de route saai, het is een aaneenschakeling van mooie en van elkaar verschillende gedeeltes van de Veluwezoom.
Koningsweg
Bijvoorbeeld de koningsweg die ik aan het begin van de route volg. Een kaarsrecht pad door het bos, aan beide zijden begeleid door statige oude beuken.
Deze lange koningswegen komen meer op de Veluwe voor. We hebben ze te danken aan Koning-Stadhouder Willem III. Hij liet ze aanleggen ten behoeve van de jacht.
Carolinaberg
Begeleid door de honderden beuken sta ik na een bescheiden klim op de top van de Carolinaberg. Bovenaan blijkt dat mijn koningsweg niet de enige weg naar deze 49 meter hoge heuvel is. Rondom tel ik 12 andere paden naar deze top. En allemaal kaarsrecht. Dus wel onthouden waar je vandaan komt, mocht je hier zonder moderne hulpmiddelen wandelen.
Carolinahoeve
Ik vervolg de koningsweg en kom even later aan op de volgende top: de nog iets hogere Prins Willemberg.
Hiervandaan is het nog maar een kort stukje naar de Carolinahoeve. Wie toe is aan een pauze kan hier midden in het bos terecht voor een drankje en een hapje. De oorspronkelijke hoeve werd hier in 1851 gebouwd als pleisterplaats langs de koningsweg. Destijds voor handelsreizigers die een veilige overnachting zochten. Tegenwoordig is het een fraaie pauzeplek voor wandelaars en fietsers.
Boomwortels
Het gaat weer verder over de koningsweg, die hier behoorlijk stijgt en daalt. Het pad is smaller geworden en af en toe gebruik ik dikke boomwortels als natuurlijke trap om op de volgende top te komen.
Bosbessen en zwijnen
Dan verlaat de route de koninklijke weg. En de sfeer in het bos verandert. Het zandpad slingert rustig door een zacht glooiend boslandschap. De bodem is bedekt met kale bosbessenplanten, koolmezen vliegen van boom naar boom en wroetende wilde zwijnen hebben duidelijk hun sporen achtergelaten.
Posbank
Dan weer een wat forsere klim. Ik passeer een groep Schotse hooglanders en kom aan op de Posbank. Er ontvouwt zich een prachtig weids uitzicht, over uitgestrekt heidelandschap. Het decor van de volgende etappe van deze wandeling.
Het gaat verder over de met heide begroeide heuvels van het Herikhuizerveld. Ook hier zijn de beklimmingen af en toe pittig, maar wat is het mooi er te wandelen.
Landgoed Beekhuizen
Ook aan dit heideveld komt een einde en het Herikhuizerveld maakt plaats voor het laatste voormalige landgoed: Beekhuizen.
Een deel van het gebied is eind 18-de eeuw parkachtig aangelegd. Aan het einde van de wandeling is dit het meest duidelijk te merken. De rechte Beekhuizense beek (waarlangs het prachtig wandelen is) en een grote uitgegraven bosvijver, getuigen van het verleden.
Bekijk alle foto’s van deze wandeling:
